Via Dubai naar huis

Voordat we op onze wereldreis vertrokken hadden we de keus met welke maatschappij en via welke stad we terug zouden vliegen. Zo stonden ondermeer Shanghai, Singapore en Dubai op de keuzelijst. Omdat onze reis ons al zou voeren langs Shanghai en Singapore was de keuze uiteindelijk makkelijk en kozen we voor een tussenstop in Dubai. De maatschappij zou Emirates zijn en al onderweg op onze reis hoorden we erg goede verhalen over het entertainment en het eten, toch wel fijn als je in totaal dik twintig uur terug aan het vliegen naar Nederland bent. Het eerste stuk was zeventien uur met een tussenstop in Brisbane (drie plus veertien). Het inchecken ging nu lekker soepel en geheel zonder stress hebben we onze laatste dollars opgemaakt en zaten we ruim op tijd klaar voor het boarden. In het vliegtuig hadden we een plekje lekker achteraan en zijn meteen het entertainment gaan onderzoeken en zette we de eerste film op. Heerlijk, want iedereen heeft zijn eigen schermpje. Al snel kwam er avondeten aan en voor we het wisten waren we al in Brisbane. Hier moesten we dan even het vliegtuig uit, maar daarna konden we weer terug op onze plaats zitten en verder films kijken. Ook op het stuk naar Dubai kregen we weer avondeten en het was echt best lekker (voor een vliegtuigmaaltijd). Na nog wat films werd het tijd om te slapen. Nouja, een beetje snoezelen, slapen lukte niet echt. Voor ons gevoel was het dan ook nog eens middag toen we nog in het donker om half zes 's ochtends in Dubai aankwamen: Jawel, een jetlag(je). Met ons slaperige hoofden hebben we wel onze bagage weer opgepikt en zette we koers richting de metro naar ons hotel. Helaas, het is vrijdag en dan gaat de metro pas in de middag... Hmm, wat nu? Daar hoefden we niet lang over na te denken, want er kwam al een taxichauffeur aangelopen. Natuurlijk vroeg hij een veel te hoge prijs, maar de maanden afdingen in Azië kwamen nu goed van pas en hij daalde al snel naar een schappelijk bedrag. De eerste stap buiten zetten was een klap in ons gezicht: het was pas 7 uur, maar wel al boven de 40 graden. Oeps! De rit ging wel soepel over de 5baanssnelweg en bracht ons al langs een hoop bekende Dubaiaanse gebouwen. De chauffeur vertelde een beetje over de stad en legde ook uit dat het nu Ramadan is en we dus overdag niet mochten eten en drinken, in ieder geval niet op straat en andere publieke plaatsen. Aha, het principe kende we wel, maar niet zo strikt. Het zou wel goedkomen, bedachten we. Het is maar voor 2 nachtjes. Bij het hotel aangekomen was onze hotelkamer nog niet klaar, maar we konden er wel op wachten. Het duurde dan ook niet lang voordat we de kamer in konden. Na het installeren, heel even slapen en daarna opfrissen zijn we gaan wandelen met als doel het bereiken van het Emirates-winkelcentrum in de buurt van ons hotel. Inmiddels was de zon al flink aan het branden en liep het zweet dan ook al snel over onze rug. Gelukkig was er al een ander winkelcentrum en konden we daar de airco in. Iets wat alle locals doen. Het kwam ons dus niet uit dat we nu niets mochten drinken, onze tong was al flink uitgedroogd. Na het afkoelen liepen we naar de Emirates-mall, waar het ook weer lekker cool was. Lunchen zat er daar niet in, alle etenstentjes waren dicht vanwege Ramadan. We besloten de rest van het megagrote winkelcentrum nog wel af te lopen, misschien was er een andere plek waar we wel wat konden eten. Op die tocht zijn we wel drie keer verdwaald, langs een indoor skihal gelopen (raar), door een nagemaakte oude Arabische goudmarkt gewandeld en hebben we vooral heel veel dure winkels gezien, maar geen etensplek gezien. We besloten dan maar wat af te halen en op onze hotelkamer te eten. Lunchtijd was wel al een tijdje verstreken, dus we besloten maar in het hotel te blijven en niet opnieuw de hitte op te zoeken. De grote plannen moesten maar voor de volgende dag wachten.
Met de les van de vorige dag, besloten we nu laat te gaan brunchen en zo de Ramadanregels te omzeilen, in het hotel mocht je wel eten. We namen er gelijk een grote fles water bij zodat we een voorraadje opgeslagen hadden in onze buik. ;) Ook zijn we dit keer niet gaan wandelen, maar bestelde we een taxi, net even wat koeler! De taxi bracht ons naar de Burj Al-Arab, het enige 7sterrenhotel van de wereld. Naar binnen mochten we niet, helaas, maar ook van buiten is het gebouw schitterend. Het ziet er uit als een hele grote zeilboot die daar bij de kust ligt. We hebben een stukje over het strand gelopen en zijn daarna naar de metro gegaan. Zoals alle projecten hier was dit er ook een van megalomane proporties. De stations hebben nog net geen gouden daken, maar alles ziet er supernetjes uit. Dubai stopt duidelijk al dat oliegeld in onroerend goed, zodat dat nog toeristen trekt en op die manier de economie helpt. Vanwege alle uitgaven zijn er toch ook al een heleboel projecten die niet afkomen en de stad is voorlopig nog wel een bouwput. Met de metro zijn we een beetje heen en weer gereden, want hij gaat bovengronds en volgt de grote centrale 2x5-baanssnelweg die dwars door de stad loopt. Zo zien we al de drie hoogste hotels ter wereld en ook de Burj Khalifa al. De Burj Khalifa is het hoogste gebouw ter wereld (bijna een kilometer hoog) en steekt zelfs hier met kop en schouders boven de andere gebouwen uit. Vooraf hadden we al kaartjes gekocht om in de Burj Khalifa naar het hoogste observatiedek te gaan en we dachten dat gereserveerde tijdstip wel makkelijk te halen. Maar bij de metrohalte aangekomen bleek dat het nog een heel eind lopen was naar de Dubai mall waar dan de ingang voor de toren was. Oeps! Het scheelde dan ook niet veel of we waren te laat toen we ons aanmelden. Nog nahijgend gingen we naar de lift en in luttele seconden waren we boven. Het uitzicht was een beetje beperkt door het zand dat in de verte opstoof, maar op heldere dagen schijn tot 100 kilometer ver te kunnen kijken. Het perspectief was wel erg gaaf, je voelde je een vogel die de stad van boven bekijkt. Het is toch bizar om dat vanaf een gebouw te zien en niet vanuit een vliegtuig ofzo. Na dit hoogtepunt (hehe), gingen we verder het winkelcentrum in. Ook deze was weer bizar met indoor watervallen, enorm veel exclusieve winkels en een aquarium en dierentuin! Dat wilde we wel zien, en zo zagen we ondermeer het grootste aquariumvenster ter wereld (pfff, wie houdt dat bij?) en allerlei exotische vissen en andere beesten. In een winkelcentrum! We dachten na de achtbaan in het winkelcentrum in Kuala Lumpur dat het niet gekker kon, maar dit spande toch echt de kroon. Na dit avontuur was het moment van onze laatste reismaaltijd aangebroken. Na het ondergaan van de zon gingen de restaurants open en schoven we aan bij een sushirestaurant. Daar genoten we nog even van de laatste avond van onze reis voordat we naar het hotel gingen om onze tas in te pakken. Het inpakken ging wel weer vlot, maar toch was het heel raar om zo voor de laatste keer dat te doen. De volgende ging onze vlucht naar Amsterdam al best vroeg, dus stonden we vroeg op om naar het vliegveld te gaan. Ook nu ging het allemaal weer soepel, toch wel lekker zo op de laatste dag! We vertrokken mooi op tijd en kregen ook al weer een lekker ontbijt. De vlucht was nu 'maar' zeven uur, maar perfect lang genoeg voor het kijken van een paar films!
En dan begint het vliegtuig aan zijn daling en remmen de wielen af op de grond. Voor het eerst in tien maanden zijn we weer op Nederlandse grond. Dat is raar. We lopen naar de douane en zien dan dat daar een enorme rij staat, zolang hebben we het nergens gezien. Maar goed, na de rij blijkt ook onze bagage er nog niet te zijn, dus maakt dat toch niet zo veel uit. Maar dan zijn eindelijk onze tassen daar en nemen we nog een keer diep adem als we de aankomsthal uitlopen: we zijn terug!

Heel veel familie en vrienden staan ons op te wachten. Natuurlijk veel genuffel en de laatste nieuwtjes worden uitgewisseld. Wat voelt het weer goed om iedereen te zien en direct te spreken!
Het is op het moment van schrijven twee weken na onze aankomst en nog steeds voelt het een beetje gek. Iets als vakantie in je eigen huis en nog een beetje ongestructureerd, maar dat trekt langzamerhand wel bij. Wij hebben echt enorm genoten van al mooie dingen die we gezien en gedaan hebben en kijken daar met veel plezier op terug. Maar voor nu is het vooral weer fijn om thuis te zijn. Bedankt voor het lezen van al onze verhalen en wie weet komt er ooit een deel 2!