De laatste mooie dingen in Azie

Na een korte lunchstop op station Bandung vertrok onze trein netjes op tijd richting Yogyakarta. De stoelen werden nog ff snel omgedraaid zodat we gezellig met z'n vieren tegenover elkaar zaten. Deze treinreis bracht ons langs het prachtige landschap met rijstvelden en kleine dorpjes op Java en we hebben dan ook genoten van alles wat er buiten te zien was. In de trein wat gegeten (valt niet mee met een soepje, he Frans ;)), verder gedommeld, gelezen en gekletst. En om 00.30 uur waren we dan eindelijk, met een uur vertraging in Yogyakarta. Hier splitsten we weer en gingen beiden naar ons eigen hotel/hostel. De volgende ochtend, donderdag 19 april, zijn we naar het Sultanpaleis gegaan. De sultan woont daar nog dus niet alles was toegangelijk, maar wel heel wat geleerd over de sultans en de geschiedenis. Daarna weer rustig aan teruggelopen richting het hotel van Frans en Ursula. Onderweg werden we de hele tijd aangesproken door allerlei mensen die ons tips wilden geven (neem wel de goede ingang, koop alleen bij de goede winkels Batik enz). Goedbedoeld allemaal, maar toch bleven we nog een beetje wantrouwend en het is toch ook wel vermoeiend 5 keer hetzelfde verhaal aan te moeten horen ;) Uiteindelijk zijn we een werkplaats binnengestapt waar ze Batik maken en hier hebben ons niet in kunnen houden en ook wat gekocht voor thuis. 's Middags zijn Frans, Richard en Shanna nog een stuk gaan wandelen, onder andere over de toeristische winkelstraat, lekker druk, maar de sfeer in heel Yogyakarta beviel ons prima.
De volgende ochtend moesten we vroeg op, om 5 uur vertrokken we, zodat we om 6 uur bij de Borobudur waren, het grootste Boeddhistische gebouw ter wereld. De zon was net op en de Borobudur, gehuld in mist, was een prachtig plaatje om te zien!! We zijn allemaal helemaal naar boven gelopen en hebben genoten van het gebouw met mooie reliefs en het uitzicht. Tegen 10 uur waren we weer terug en zijn we allemaal nog eventjes naar bed gegaan. Die middag hebben we een rondje gelopen door de wijk rondom het Sultanpaleis, waar allemaal mensen wonen die de Sultan willen dienen en je met liefde rondleiden daar. Zo zijn we bij het waterpaleis (voormalig zwembad vd Sultan) geweest, een oud en vervallen stuk paleis en een ondergrondse moskee, allemaal heel bijzonder. Toen nog een stuk over de vroegere stadsmuur, maar omdat we er aan het eind niet aan de goede kant afkonden moesten we een heel stuk omlopen, niet zo handig dus... Na een lekker etentje hebben we ons door een taxi af laten zetten bij het Sono-Budoyo museum, waar een Wayang Kulit voorstelling werd gehouden. Dit is een voorstelling met platte poppen van dierenhuid, die schaduw maken op een doek. Als toeschouwer zie je dus alleen de schaduw en hoor je de muziek en de verteller. De verteller vertelde echter in het Indonesisch, dus van het verhaal snapten we vrijwel niets. Hierdoor was het een beetje saai soms, maar toch grappig om een keer gezien te hebben! En de poppen van dichtbij zijn echt prachtig versierd allemaal, eigenlijk zonde dat je alleen de schaduw ziet...

De volgende ochtend zijn Frans, Richard en Shanna naar Benteng Vredeburg geweest, een oud Nederlands fort. De tentoonstelling die er gehouden werd was weer erg pro-Indonesie en anti-Nederland, maar wel leuk om de gebouwen te bewonderen. Die middag gingen we weer een tempel bezoeken en nu de Prambanan, een enorm Hindoeistisch tempelcomplex. En het was weer schitterend, het deed ons veel denken aan Angkor Wat (alleen dan wat kleiner ;)). Helaas was de grootste stupa gesloten omdat ze daar nog aan het restaureren zijn na de laatste aardbeving van 2006, waarbij er helaas heel veel beschadigd is geraakt. Na nog een rondje langs wat kleinere tempels in hetzelfde complex was het tijd om de zonsondergang te bewonderen. Erg mooi om de zon zo te zien verdwijnen achter de tempel, het leverde weer mooie plaatjes op! Na een lekker buffet was het dan tijd voor dans: we gingen naar het Ramayana ballet, dat het verhaal uitbeeld van de Hindoeistische held Rama. Het ballet was erg tof en het uitzicht met op de achtergrond Prambanan maakt het een prachtige avond, we hebben genoten!
Zondag 22 april was het dan tijd om afscheid te nemen van Frans en Ursula die verder hun eigen weg gingen. We hebben het erg naar ons zin gehad de dagen dat we samen waren! Wij zijn die dag naar het Sono-Budoyo museum geweest, waar een leuke collectie van Indonesische gebruiksvoorwerpen en geschiedenisobjecten te zien was. Gegeten hebben we bij een straatstalletje, zittend op de grond. Shanna dacht, ik doe eens gek, ik bestel duif! Op haar bord lag dan ook een kaalgeplukte gefrituurde duif, die nog erg goed te herkennen was als duif. Sommige stukje waren erg lekker, maar het grootste gedeelte smaakte naar lever en dat is toch niet Shanna's favoriet...

En toen was het tijd om Yogyakarta weer te verlaten en op weg te gaan naar Bali. Dit deden we met een tour, waarbij we de eerste dag alleen maar gereisd hebben en af werden gezet vlak bij de vulkaan de Bromo. De volgende ochtend lekker vroeg op (4 uur), zodat we voor zonsopgang bij het uitzichtpunt waren. We hadden een goede dag en de zonsopgang was werkelijk schitterend. Tel daar bij op het mooie uitzicht op de Bromo, de mysterieuze mist die er hing en het surrealistische landschap en je hebt een zonsopgang om van te dromen! Wat een hoop foto's hebben we daar gemaakt ;) Daarna ook nog even door om de krater van dichtbij te bekijken, die nog steeds een beetje actief is en waar rook uit komt. Toen weer een dagje in de bus, wat 's middags wel werd beloond met een hot spring bij het guesthouse. De volgende ochtend ook weer vroeg op (half 5), om de vulkaan de Ijen (niet ij-en, maar i-jen) te beklimmen. Best een pittige wandeling, maar het uitzicht was een prima beloning. In deze vulkaan ligt een groot blauw zwavelmeer (te zuur om in te zwemmen) en hier wordt dan ook zwavel gemijnd. Op het moment echter even niet, omdat er giftige dampen ontsnapten, waardoor je niet verder dan de bovenrand mag komen en dus niet mag afdalen naar het meer. Gelukkig stond de wind de goede kant op zodat we de rotte-eierengeur niet roken en hebben we uitgebreid kunnen genieten van het uitzicht van bovenaf. Daarna weer terug het busje in en nu naar de ferry richting Bali. Tijdens de tour hadden we de Nederlands Karlijn ontmoet, die ging duiken op Bali, dus we besloten met haar mee te reizen naar Amed. Met het openbare vervoer is dat echter wat lang in 1 keer, dus zijn we eerst naar Lovina gegaan. Die avond hebben we gegeten in een restaurant waar ze SkyRadio draaiden, toch wel leuk om weer eens NL radio te horen, maar ook wel een beetje gek als je zo ver van huis bent... De volgende ochtend stonden we maar weer vroeg op, nu om dolfijnen te kijken. We hadden geluk, we hebben ontzettend veel dolfijnen gezien, die de gekste bewegingen maakten, een leuke ochtend. En toen naar Amed, daar had Karlijn al een bungalow gehuurd bij een Nederlandse duikschool en ze was zo gastvrij dat wij bij haar mochten slapen. De 2 dagen daarna bestonden uit zwemmen, lezen, kletsen en eten, heerlijk relaxed dus! Zondag 29 april was het weer tijd voor actie: we hebben 2 duiken gemaakt naar een oud vrachtschip dat vlak voor de kust in de 2e wereldoorlog is gezonken. Gaaf om door en langs zo'n schip te duiken en we hebben ook weer prachtige vissen gezien. De volgende ochtend nog wat gesnorkeld, met een brommertje rondgereden en 's avonds een nachtduik gemaakt bij het wrak. Het is ff wennen in het donker, maar gelukkig kregen we goede lampen mee :) Ook nu weer toffe vissen (70 cm grote papegaaivissen) en zeebeesten (een enorme murene) gezien, die zich overdag niet laten zien, een hele ervaring!!

Om toch nog wat van de omgeving te zien zijn de op een laatste dagje in Amed met een brommertje een rondje gaan rijden, enorm genoten van het prachtige landschap, zowel vlak langs de kust als meer in het binnenland, zo zie je een beetje wat van het 'echte' Bali. Die avond een verrukkelijke rijsttafel gegeten, een prima afsluiter van een paar relaxte dagen, gezellig samen met Karlijn.
Voor onze laatste dagen in Azie wilden we graag naar Ubud, wat we 2 mei dan ook gedaan hebben. Een leuk guesthouse gezocht en voor 8 nachten ingecheckt, een record, want zo lang zijn we nergens in Azie geweest. Onze eerste dag in Ubud moesten we even wennen aan hoe toeristisch het is (zeker vergeleken met Amed), maar de stad beviel ons wel, afgezien van alle mannetjes die je vragen of je transport wil. We zijn naar het Puri Lukisan geweest, een museum met schilderijen en beelden die samen een mooi beeld geven van de kunstonwikkeling in Ubud, de culturele hoofdstad van Bali. Ook hebben we een bezoek gebracht aan het Monkey Forest, waar allerlei apen los rondlopen, een soort apenheul, maar dan wat kleiner. Wij hadden geen eten mee, dus de apen lieten ons gelukkig met rust, zodat we volop konden genieten van alle schattige en ondeugende aapjes die daar waren, in een mooie bosrijke omgeving, met natuurlijk ook 3 tempels erbij. Hier in Ubud zit om de paar honderd meter wel een tempel of een altaar, erg gelovig (Hindoeistisch) zijn ze hier dus.
Om de natuur in de omgeving wat meer te verkennen hebben we op 4 mei onze wandelschoenen aangetrokken en hebben we een wandeling van ruim 10 km gemaakt. Deze leidde ons langs prachtige plekjes met mooie uitzichten, wat is Bali mooi! Ook de volgende dag zijn we gaan wandelen, nu langs een tempel, de olifantengrot (nee er zitten geen olifanten in deze grot, de ingang is versierd met een olifanten standbeeld :P ) en een relief van het dagelijks leven in vroeger tijden. Op de terugweg nog dwars door een rijstveld gelopen en weer bij ons guesthouse hadden we 15 km op te teller staan. We waren dan ook gesloopt, maar hebben nog gezellig gegeten bij een klein restaurantje waar heel veel andere backpackers waren (hij staat in de Lonely Planet namelijk ;) ). Terwijl we daar zaten begon het te regenen en niet zo'n klein beetje ook. Op een gegeven moment wilden we toch echt wel naar ons bedje, dus hebben we de regen maar getrotseerd. Na een paar meter waar we al doorweekt tot op onze billen en we liepen tot onze enkels in het water. Voordeel was wel dat het niet meer zo warm was (Shanna had het zelfs koud) en dat we niet meer onder de douche hoefden ;) De volgende ochtend was al het regenwater weer verdwenen en besloten we onze voeten wat rust te geven en een brommertje huren. Hiermee zijn we naar een heilige brontempel (Tirta Empul) geweest, waar allerlei locals waren om zich te wassen/reinigen in dit heilige water dat rechtstreeks warm uit de grond komt, opgewarmd door de ondergrondse magma. Een bijzonder schouwspel dat we vol respect hebben gadegeslagen. Daarna zijn we naar een bergtempel geweest (Gunung Kawi) die uit de rotsen is gehakt, ook een heel indrukwekkend gezicht en toch weer een tempel die de moeite waard was. Ten slotte via een kleine omweg door de mooie omgeving weer terug naar ons guesthouse. Die maandag hebben we lekker een chilldag gehouden, waarbij we eigenlijk niets gedaan hebben, heerlijk :) De volgende ochtend weer een brommertje gehuurd en nu ons naar Jatiluwih begeven, waar we prachtige rijstvelden hebben gezien, in allerlei kleuren groen, een waar lust voor het oog! Die avond heerlijk gegeten bij een Cubaans restaurant, lekker tapas, dat was al weer een tijd geleden! Op onze laatste volle dag in Indonesie hebben we het lekker rustig aangedaan. Wel hebben we flarden opgevangen van een ceremonie die bij ons guesthouse werd gehouden omdat de kinderen volwassen werden, bijzonder om dat van zo dichtbij te zien en we mochten ook nog echt indonesisch met ze mee-eten. Geen idee wat we precies gegeten hebben, maar het smaakte prima! Die avond nog naar een Logong/Barong dansvoorstelling geweest, waar we vol bewondering hebben gekeken naar de costuums, de prachtige danseressen en de bijzondere dansen die zij uitvoeren. Echt Balinees en zeker de moeite waard om heen te gaan.

Vandaag, 10 mei, is dan echt onze laatste dag in Indonesie en daarmee ook onze laatste dag in Azie, want vanavond om 22.50 uur vliegen we, via Darwin, naar Cairns. We hebben het de afgelopen 7 maanden echt ontzettend naar ons zin gehad in Azie en we hebben ongelooflijk veel mooie dingen gezien. Een echt hoogtepunt durven we zo niet te noemen, daar doen we andere dingen weer mee te kort. Elk land heeft zo z'n plus- en minpunten en al met al zijn we heel blij dat we er voor gekozen hebben om het grootste deel van onze reis in Azie door te brengen. Dat neemt niet weg dat we nu op het punt zijn aangekomen dat we Azie voor nu voor onszelf even afsluiten en al met heel veel zin vooruit kijken naar Australie en Nieuw-Zeeland. We gaan Azie best een beetje missen, maar kunnen niet wachten om Oceanie te gaan ontdekken en beleven.
Jullie horen snel weer van ons vanuit Australie!