Heerlijk Hongkong/Staartje Shanghai

We hadden jullie in ons verhaal achtergelaten in Shanghai, dus daar pakken we de draad weer op. De eerste dag van november zijn we naar Suzhou, een plaats zo'n 100 kilometer buiten Shanghai, gegaan. Deze plaats staat bekend om zijn mooie tuinen, dus dat wilde we graag met eigen ogen zien. Met de trein waren we al lekker bijtijds op pad gegaan. Tegen elven kwamen we aan en hebben direct koers gezet naar de eerste tuin, 'The Humble Administrators Garden'. Een probleem was even dat we uitgang van het station niet konden vinden, maar door de auto's te volgen kwamen we er alsnog. De tuin lag aan een mooi kanaaltje en ligt er (ongeveer in deze vorm) al sinds 1450. De tuin was heel mooi aangelegd en goed onderhouden, gelukkig was het er niet al te druk dus konden we genieten van de rust. Grappig waren de namen van de pavilioens en bruggen. Op een gegeven moment zaten we in het 'naast-wie-zal-ik-eens-zitten-pavilioen' en waren we fotogeniek voor een groepje Chinese toeristen. Onder gelach hebben we naar ze gezwaaid. Hierna zijn we met de taxi naar 'Tiger Hill' gegaan, een park rond een tombe van en keizer die (volgens de verhalen) bewaakt zou worden door een witte tijger. Die tijger hebben we niet gezien, wel weer een enorm park met allerlei verschillende tuinen, pavilioens en tempels. De een nog mooier dan de ander. Voordeel van al die tombes is dat er voor de Chinezen heel veel historie bewaard is gebleven en ze een heel precies idee hebben van de gebeurtenissen van vroeger. Boven op de Tiger Hill staat de Chinese Toren van Pisa, een pagode die langzaam verzakt en scheef is komen te staan. Inmiddels was het al donker aan het worden dus gingen we al wandelend terug naar het station, ondanks onze gebrekkige kaart van de omgeving hebben we die weer kunnen vinden. Op het station de tijd gedood met het eten van Chinees fastfood en een beetje bijschrijven in ons eigen logboekjes. Na de treinrit kwamen we redelijk uitgeput weer terug in het hostel.
Na de nachtrust zijn we de volgende dag vertrokken naar Hongkong. Na bijna een dag in de trein kwamen we daar aan om 7 uur in de ochtend, een uur later dan het schema. Balen als je om half zes netjes klaarzit, het Chinees niet kunt verstaan en dus niet snapt waarom iedereen zo lang blijft liggen.

Zoals eerder beschreven: in Hongkong woont de nicht van Shanna, Esther met haar man Joost en twee dochtertjes Sarah en Kate. Hij werkt daar als expat, dus het hele gezin heeft zich daar gesettled. De dag van aankomst hebben we nog wat SMS-contact met Esther over de afspreekplek bij een koffietent bij de ferrypier midden in Hongkong. Na de douane en de metroreis zijn we zo'n twee-en-een-half uur later rond de afgesproken plek waar we op zoek gingen naar de koffietent, bleek die verdwenen te zijn. Eerst zijn we maar aan ons ontbijt zijn begonnen en we hebben daarna een alternatieve plek afgesproken. Die was snel gevonden en zo zijn we samen met Esther naar Discovery Bay (op z'n Engels 'DeeBee') gegaan. DB ligt op het eiland Lantau, een halfuur met de ferry. Die tocht gaf al gelijk een mooi beeld van de stad met zijn indrukwekkende hoge gebouwen en hoogteverschillen. DB is een soort reservaat, er wonen voornamelijk expats met hun gezin, een multiculti verzameling op die manier. Er mag beperkt verkeer in die baai komen, voornaamste manier van verplaatsen is met de bus of een golfkar. Die golfkarren zijn overigens schaars, maar Joost en Esther hebben er een, dus daarmee zijn we naar hun mooie, witte huis gereden. Daar hebben we ons een beetje opgefrist en voor het eerst kennis gemaakt met dochtertje/deugniet Kate van twee, zij is daar geboren. Leuk is te merken hoe ze Engels en Nederlands door elkaar gebruikt, maar beiden al goed spreekt. Ook ontmoette we de hulp Mel die daar vanalles in en rond het huis helpt. Na haar school kwam ook Sarah van 8 thuis. Ook bij haar viel haar goede Engels (zonder Nederlands accent) ons op. De rest van de dag hebben we besteed aan het uitzoeken van de trein die we van Hongkong naar Chengdu willen nemen. Met die informatie wilden we de volgende dag de kaartjes kopen. Later die avond kwam ook Joost terug van werk in Shanghai, we hebben tot laat nog allerlei verhalen gehoord en tips gekregen.
De volgende dag zijn we samen met Esther de stad in gegaan. Als eerste hebben we een nieuw visum voor China aangevraagd, onze vorige was verlopen op het moment dat we Hongkong binnenkwamen. Na wat formaliteiten konden we snel weer door: op zoek naar de treinkaartjes. Bij het reisbureau bleek echter dat dit niet zo simpel gaat als in China, Hongkong heeft dan toch echt nog een aparte status. Het lukte niet om direct kaartjes te boeken, ze moesten dat via een reisbureau in China doen, daar ging dan nog een paar dagen overheen en we hadden niet echt zekerheid dat we de juiste kaartjes zouden hebben. Mmm... de nachtmerrie van 40 uur zitten doemde in ons hoofd op en dat wilde we juist voorkomen. Esther heeft daarop de secretaresse van Joost nog gevraagd. We besloten dat af te wachten en niet nu de kaartjes te boeken. Hierna heeft Esther ons meegenomen naar een heerlijk Spaans tapasrestaurant 'Bacar' waar we gelunched hebben, na nog wat laatste tips heeft ze ons vlakbij de Peak Tram afgezet en hebben we verder zonder gids rondgedwaald. Met de historische Peak Tram zijn we Victoria Peak opgereden waar we een geweldig uitzicht over Hongkong en Kowloon hadden, dan voel je je pas echt klein. Shanna was ook hier al eens geweest, maar herkende er niets meer van. Later zagen we dat dat kwam omdat ze een paar jaar geleden de hele boel hadden verbouwd. Wandelend zijn we afgedaald, waarbij we door verrassend veel groen kwamen. Het laatste stukje groen van de dag hadden we in Hongkong park, tussen de jungle van beton en glas een rustpunt in de stad. Helaas waren we net te laat om de 'Aviary' (vogelkooi) in te kunnen, maar hebben we nog wel even gelopen over het voetmassagepad, een pad met allemaal kleine steentjes die zo je zool masseren. Als slot van de dag zijn we achter een tip van Joost en Esther aangegaan: eten in het uitgaansdistrict Lan Kwai Fong en dan specifieker in de 'Rat Alley', een doodlopende straat met terrasjes en restaurantjes. Na het volgen van de routebeschrijving kwamen we in iets wat er op leek en hebben we heerlijk gegeten bij een Thaais restaurant. Later gechecked met ze en het klopte!
De zaterdag na die lange vrijdag besloten we rustig aan te doen, het zou ook warm worden dus gingen we een dagje DB doen. We hoorden dat er later die middag een muziekfestival in het park zou zijn, dus dat klonk goed. Het begin van de middag hebben we een rondje door de baai gewandelend. Het was inderdaad warm, veel warmer dan we tot nu toe gehad hadden. Dat was toch wel even acclimatiseren voor ons. Rustig aan doen en veel water drinken. Uiteindelijk voer onze wandeling ons naar het centrale park waar met elke stap de muziekklanken van 'Picnic in the Park' dichterbij kwamen. Er speelde allerlei bands, zowel uit Hongkong, van DB zelf, of uit het buitenland. Daarnaast waren er lokale optreden van dans- en zangscholen en een luchtgitaarcompetitie. Het leukste was misschien nog het optreden van een operazanger en een -zangeres, het hele publiek ging uit zijn dak. Na de nodige biertjes en pizza zijn we na het slot van het festival weer naar het huis gewandeld.
De zondag hebben we doorgebracht op het eiland waar ook DB op ligt. Op Lantau is namelijk genoeg te zien. We zijn met het pondje naar het Zuidelijke dorpje Mui Wo gegaan waar we meteen op de bus zijn gestapt naar het Po Lin Monastery. Dit Boeddistisch klooster in het midden van het eiland heeft als grootste trekpleister een enorm hoog (onze boekjes spraken de exacte hoogte een beetje tegen, maar het was ongeveer 30 meter) zittend Boeddhabeeld boven op een berg. Daarnaast was het klooster zelf ook mooi en de omgeving al net zo. Een andere mogelijkheid om daar te komen was met een kabelbaan, maar toen we de rij van een uur zagen waren we blij dat we dat niet gedaan hadden. Met de volgende bus zijn we naar het vissersdorpje Tai O gegaan op het meest Westelijke puntje van het eiland. Uniek aan dit dorpje is dat de oude kern volledig op houten stelten staat, daarnaast is er de roze dolfijn te spotten. Met een bootje hebben we een tour door het dorp en richting de dolfijnen gedaan. Ondanks dat het sporadisch lukt om ze te zien hebben wij zeker drie keer een roze vin gezien, helaas lukte het niet om ze op de foto te krijgen... De derde stint met de bus voer ons naar Tung Chung in het Noorden, dit was ook gelijk het slechtste stuk met de bus. Door de heuvels en de deining van de touringcar werden meerdere mensen een beetje misselijk, niet echt fijn. Wij kwamen wel ongeschonden aan. In een megashoppingcenter hebben we genoten van een Teppanyakimaaltijd en hebben daarna de bus teruggenomen naar het Oostelijk gelegen DB. Zo was ons rondje eiland weer klaar.
Ondertussen lopen we zoals jullie merken een beetje achter met onze verslagen, ook nu zit onze tijd er weer even op, de rest volgt snel!