Slaperig Shenzhen

Na weer eerst de ene douane door en dan de andere door waren we weer in China en kon onze jacht op treintickets naar Chengdu beginnen. Natuurlijk stond er een enorme rij (dat staat er namelijk altijd), dus terwijl Shanna op de tassen paste is Richard, gewapend met onze bijbel in de rij gaan staan. We waren bang dat het nog wel even zou duren voor er een trein ging waar nog 2 bedden in beschikbaar waren en helaas werd deze angst waarheid: pas 6 dagen later ging de eerste trein met vrije bedden. Er zat dus niets anders op dan die te boeken en een hostel in de grensplaats waar we waren, Shenzhen, te boeken. Gelukkig stond er 1 in onze bijbel en na wat zoekwerk vonden we hem en bleek er gelukkig nog plaats. Wel waren de slaapzalen voor jongens en meisjes gescheiden, dus lagen we allebei in een aparte kamer aan de andere kant van de gang. Gezellig is anders, maarja het kon even niet anders. Na onze spullen in het hostel gedropt te hebben zijn we weer richting het treinstation gegaan om een bezoek te brengen aan de enorme shoppingmall daar, waar ze vanalles verkopen, maar voornamelijk nepartikelen. De verkopers moet je soms bijna van je afslaan (missy!, copy bag? copy watch?), maar een leuke ervaring was het wel. Wij hadden onze zinnen gezet op een kaartje met zo'n 300 spelletjes voor onze DS en na wat zoeken en onderhandelen hadden we er voor ons allebei 1 aangeschaft, zodat we weer uitgebreid spelletjes kunnen spelen! Gegeten hebben we in onze 'wijk'. Het hostel stond namelijk in de OCT (Overseas Chinese Town) Loft, een wijkje met allerlei kunstateliers en galerieen. In het eetcafe stond het vol met 'kunstzinnige' objecten, van Maoschilderij tot trompet en van boeddha tot knipperende neon, een lust voor het oog en het eten was (met uitzondering van de voor ons echt te hete kip) ook een lust voor de maag.
Omdat er in Shenzhen behalve shoppen en werken weinig te doen valt besloten we 's zaterdag (12 november!) naar het strand te gaan. Hier heeft Shanna lekker haar boek gelezen en Richard heerlijk liggen dartelen in het water. Natuurlijk werden we weer volop aangestaard en gefotografeerd, want de meeste Chinezen waren er alleen om foto's van hen en de zee te maken en niet om in bikini en zwembroek te liggen en zwemmen.
Zondag zijn we naar de Fairylake Botanical Garden geweest. We verwachtten een klein complex met wat planten en bloemen, maar het bleek een park van bijna 600 hectare. Gelukkig reed er een busje naar halverwege het park, zodat we vanaf daar verder konden rondlopen. Bijzonder was het petrified forest, allemaal versteende prehistorische bomen, waarin we lekker in de schaduw (het was behoorlijk warm) hebben genoten van al het moois. Weer terug in de stad stuitten we weer op een plein vol dansende mensen, deze keer verschillende groepen die allerlei dansen aan het oefenen waren, leuk om te zien!!
De volgende dag zijn we weer naar het strand geweest en 's avonds hebben we gegeten bij een hip sushirestaurant. Naast dat het eten erg lekker was, was de menukaart daar bijzonder: je kreeg namelijk een iPad in je handen gedrukt, waarop alle gerechten stonden, die je dan meteen kon aanvinken. Vervolgens gaf je de iPad weer terug en verstuurde de ober je bestelling naar de keuken. Dat was wel heel grappig om te doen en ontzettend handig! Waarschijnlijk zien we het over een paar jaar wel vaker...
Dinsdag zijn we met de trein afgereisd naar Guangzhou, de provinciehoofdstad. Hier zijn we eerst naar de orchideeentuin geweest. Helaas viel het aantal orchideeen een beetje tegen, maar desondanks was het een mooie tuin en hebben we wel genoten. Vervolgens zijn we verder gegaan naar het mausoleum van de Nanyue King. Deze lag verstopt in een berg en is dus bespaard gebleven van plunderingen en is pas recent (1980) ontdekt, toen ze de heuvel wilden gebruiken om flats op te bouwen. Het meest bijzondere wat ze er gevonden hebben is de outfit van de koning, gemaakt van jadestenen die met zijde aan elkaar gemaakt waren. Verder hebben ze, door de redelijk intacte staat, een goede reconstructie kunnen maken van hoe de tombe er ruim 2000 jaar geleden uit moet hebben gezien. Al met al was het mausoleum behoorlijk bijzonder en indrukwekkend. Daarna zijn we nog naar een koloniale wijk geweest, waar enorme luxe europees-ogende huizen staan, vlak naast een wijk met kleine vervallen huisjes. Ten slotte zijn we naar een eilandje midden in de stad gegaan, genaamd Shamian. Hier hebben we heerlijk westers gegeten, een mixed grill staat in Chineze restaurants nou eenmaal niet op de kaart maar kan wel erg lekker zijn!! Om een kaartje voor de (snelle) trein te kopen heb je je paspoort nodig. Door een miscomminicatie onderling hadden we echter maar 1 paspoort mee en niet de vereiste 2. Die ochtend was het ons gewoon gelukt (domme toeristen, zal die man wel gedacht hebben), maar 's avonds gaf het iets meer problemen. De dame achter de balie wilde ons maar 1 ticket verkopen, wat we ook zeiden. Toen zijn we naar de politie gelopen (overal je beste vriend), die nog wel een vals (?) chinees legitimatiebewijs hadden waarmee we een 2e ticket konden kopen. Terug in Shenzhen bleek echter de metro niet meer te gaan, maar gelukkig hadden we een blaadje van het hostel waar busnummers die daar naar toe gingen opstonden. Zo konden we toch wijs worden uit de enorme (onbegrijpelijke) info op het busstation en de juiste bus nemen.
Woensdag hebben we voorbereidingen getroffen voor de treinreis van de volgende dagen. Zo hebben we boodschappen gedaan en alvast een ritje naar het station gemaakt om de route en het station zelf te verkennen. Verder hebben we lekker gechilled en spelletjes op onze DS gedaan ;)
De volgende dag vertrok dus onze trein naar Chengdu, waar we na een redelijk comfortabele reis van ruim 37 uur aankwamen. Onderweg hadden we 's morgens om 6 uur nog wat last van onze bejaarde onderbuurvrouw die naar haar nog bejaardere moeder aan het schreeuwen was, maar na een (imiterende) schreeuw van Richard (naar Shanna) waren ze wel even stil. Ook hebben we een half gesprek gevoerd met een chinees, maar zijn engels bleek toch wel heel beperkt, en hebben we een gezellige man uit Papoea Nieuw Guinea ontmoet. Verder hebben we genoten van het landschap dat aan ons voorbijtrok en steeds wisselde, van bergen tot rijstterrassen en bouwprojecten van nieuwe flats en nieuwe spoorlijnen (voor de hogesnelheidstrein). Het blijft een beleving zo'n treinreis.